Η οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) αποτελεί κρίσιμο μηχανισμό διακυβέρνησης των θαλασσίων περιοχών στο πλαίσιο του σύγχρονου διεθνούς δικαίου. Βασίζεται στο θεμέλιο του Δικαίου της Θάλασσας, το οποίο θεσμοθετεί τη δυνατότητα των κρατών να αποκτούν δικαιώματα εκμετάλλευσης φυσικών πόρων και να ασκούν κυριαρχικές δικαιοδοσίες εντός οριοθετημένων θαλασσίων ζωνών. Η ΑΟΖ, στο πλαίσιο αυτό, δεν είναι απλώς τεχνική συμφωνία για τον προσδιορισμό θαλάσσιων ορίων, αλλά ένα πολυδιάστατο στρατηγικό εργαλείο που παράγει οικονομικά, διπλωματικά και γεωπολιτικά αποτελέσματα.

Η σημασία της οριοθέτησης ΑΟΖ έγκειται στον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνει ευρύτερες ισορροπίες ισχύος και συμμαχιών. Η σαφής οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών αποτρέπει αμφισβητήσεις κυριαρχίας και συμβάλλει στη σταθερότητα ενός περιφερειακού συστήματος ασφαλείας. Στις σύγχρονες διεθνείς σχέσεις, η θαλάσσια ισχύς δεν ορίζεται αποκλειστικά από το στρατιωτικό στοιχείο, αλλά από την ικανότητα των κρατών να θεμελιώνουν νομικά τις απαιτήσεις τους και να εντάσσουν την εκμετάλλευση φυσικών πόρων σε πολυμερή θεσμικά πλαίσια. Αυτό δημιουργεί ένα υπόδειγμα διεθνούς τάξης που βασίζεται στη συνεργασία αντί για αναθεωρητισμό.

Ωστόσο, η ΑΟΖ αποτελεί και γεωπολιτικό πολλαπλασιαστή ισχύος. Για πολλά κράτη, η οριοθέτηση της θαλάσσιας κυριαρχίας δημιουργεί ένα σύστημα διεθνούς αναγνώρισης που ενισχύει τη θέση τους στο παγκόσμιο σύστημα ενέργειας, εμπορίου και ασφάλειας. Η ύπαρξη σαφούς οριοθέτησης επιτρέπει την προσέλκυση επενδύσεων, την ανάπτυξη ενεργειακών υποδομών και την ενσωμάτωση της θαλάσσιας οικονομίας σε στρατηγικά σχέδια ανάπτυξης. Για τα μικρότερα κράτη, αποτελεί επιπλέον μοχλό αναβάθμισης της διεθνούς τους υπόστασης, καθώς η κατοχύρωση δικαιοδοσίας στα ύδατά τους μεταφέρει την ισχύ από το επίπεδο της στρατιωτικής υπεροχής στο επίπεδο της νομικής και θεσμικής ισχύος.

Σε ένα διεθνές περιβάλλον όπου οι θαλάσσιες ζώνες αποτελούν αντικείμενο διεκδικήσεων και ανταγωνισμού, η ΑΟΖ λειτουργεί ως θεμέλιος λίθος διεθνούς σταθερότητας. Η οριοθέτηση μέσω συμφωνιών μειώνει το ενδεχόμενο σύγκρουσης, ενισχύει τη διπλωματική αξιοπιστία και διαμορφώνει συνθήκες ειρηνικής συνύπαρξης. Επιπλέον, συνδέει το διεθνές δίκαιο με την οικονομική ανάπτυξη, καθώς η αξιοποίηση θαλάσσιων πόρων μεταβάλλει τις ισορροπίες ισχύος και δημιουργεί νέα πεδία συνεργασίας και στρατηγικής ολοκλήρωσης.

Η ΑΟΖ ενσωματώνει μια νέα έννοια ασφάλειας. Δεν αφορά μόνο την προστασία από εξωτερική απειλή, αλλά τη διαχείριση πόρων, την αποτροπή αμφισβητήσεων και την ενίσχυση της διεθνούς νομιμότητας. Καθίσταται έτσι θεσμικό σημείο σύγκλισης δικαίου, διπλωματίας και γεωοικονομίας. Η οριοθέτηση ΑΟΖ σήμερα αποτελεί στρατηγικό εργαλείο με μακρόπνοη επίδραση, που επηρεάζει την περιφερειακή ισορροπία, την ανάπτυξη και τη δομή του διεθνούς συστήματος στη θάλασσα.