Political Thoughts

Κυριάκος Περιστέρης

Αριστοτέλης: Η Πολιτική Φιλοσοφία

Οι τελευταίες ημέρες της Πομπηίας

Σε όλα τα σοβαρά κόμματα, και δη σε αυτά τα οποία επιδιώκουν την εξουσία, οι πολιτικές αποφάσεις λαμβάνονται από συλλογικά όργανα έπειτα από συζήτηση. Ο ρόλος του προέδρου είναι ,φυσικά, συσπειρωτικός και καθοδηγητικός, δεν ακυρώνει όμως την ύπαρξη και την λειτουργία...

Οι αμερικανικές εκλογές και η Ελλάδα

Οι προσεχείς αμερικανικές εκλογές αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα δεδομένης της γεωπολιτικής ρευστότητας, καθώς τυχόν αναπροσαρμογή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής μπορεί να οδηγήσει σε αναδίπλωση και στρατηγική ήττα της Δύσης. Με το γεωπολιτικό πλαίσιο να είναι...

Ευρώπη και μεταναστευτικό

Η πολυπλοκότητα του πολυπολικού κόσμου και οι συνεχείς γεωπολιτικές μεταβολές έχουν ανατρέψει αυτά που επί δεκαετίας η Δύση θεωρούσε δεδομένα. Οι προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές είναι απότοκο της γεωπολιτικής αστάθειας και περιφερειακών συγκρούσεων συνεπεία της...

Η πόλη είναι μια φυσική πραγματικότητα

Απ’ αυτό συνάγεται ότι η πόλη αποτελεί μια φυσική πραγματικότητα και ότι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του ζώο πολιτικό, και ότι αυτός που εξαιτίας της φύσης του και όχι εξαιτίας των περιστάσεων ζει εκτός πόλεως είναι είτε φαύλος είτε κάτι καλύτερο από άνθρωπος, όπως ακριβώς είναι και εκείνος που αποδοκιμάστηκε από τον Όμηρο: ο άνθρωπος χωρίς συγγενικούς δεσμούς, χωρίς νομικές δεσμεύσεις και χωρίς σπίτι […] Ότι λοιπόν η πόλη είναι μια φυσική πραγματικότητα και πιο σημαντική από το κάθε άτομο είναι φανερό. ∆ιότι, εάν το άτομο δεν είναι αύταρκες, όταν αποκοπεί από την πόλη, θα βρεθεί στην ίδια μοίρα που βρίσκονται τα άλλα μέρη εν σχέσει προς το όλον, και εκείνος που δεν μπορεί να είναι μέλος μιας κοινωνίας λόγω της αυτάρκειάς του δεν την χρειάζεται την κοινωνία, αυτός δεν είναι μέρος της πόλεως και είναι κατά συνέπεια είτε θηρίο είτε θεός. Όλων λοιπών των ανθρώπων η ορμή προς μία τέτοια κοινωνία ανάγεται στην ίδια τους τη φύση, και εκείνος που πρώτος συγκρότησε μια τέτοια κοινωνία είναι πρωτουργός μέγιστων αγαθών.

(Ἀριστοτέλης, Πολιτικά, Α, 1253a 1-5 και Α, 1252b – 1253a 33)