Το πολιτικό σύστημα των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής είναι δομημένο κατά τρόπο ώστε η κάθε εξουσία να έχει τη δυναμική της, αλλά ταυτοχρόνως να μην υπερτερεί καμία έναντι της άλλης. Το σύστημα διαρθώνεται εν γένει με σύστημα ελέγχων και εξισορροπήσεων ώστε να διατηρήσει την ομαλή διακυβέρνηση σε συνάρτηση με τον διαχωρισμό, την ανεξαρτησία και τον παράλληλο έλεγχο των εξουσιών.
Σε αυτό το σύστημα εξισορροπήσεων καίριο ρόλο έχει και η εκλογή Προέδρου των ΗΠΑ
Είναι σαφές ότι το αποτέλεσμα θα κριθεί από ένα αμερικανικό εκλογικό σύστημα που διαθέτει μοναδικά δομικά χαρακτηριστικά.
Κατ’αρχάς οι διαφορές μεταξύ των δύο υποψηφίων των στις πολιτείες-κλειδιά είναι οριακές, συνεπώς η προσέλευση των ψηφοφόρων θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του αποτελέσματος.
Στο πλαίσιο των checks and balances του αμερικανικού συστήματος, δημιουργείται μία παραδοξότητα (peculiarity) Η παραδοξότητα αυτή είναι ότι ο νικητής των εκλογών δεν καθορίζεται από τον αριθμό των ψήφων αλλά από το Σώμα των Εκλεκτόρων. Η εκλογή είναι, ουσιαστικά, έμμεση. Το σύστημα αυτό, αδιανόητο για ευρωπαϊκή χώρα, συχνά δεν ανταποκρίνεται στη λαϊκή βούληση.
Το εκλογικό σύστημα χρονολογείται από το 1787 και ορίζει τους κανόνες για την εκλογή προέδρου, με έμμεσο τρόπο και σε ένα γύρο. Θεωρείται ότι αυτό το σύστημα αποτελεί έναν τρόπον τινά συμβιβασμό μεταξύ της άμεσης εκλογής προέδρου από τους πολίτες και την εκλογή προέδρου από το Κογκρέσο.
Οι προεκλογικές εκστρατείες επικεντρώνονται σε πολιτείες που επηρεάζουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Συνεπώς, ακόμη και ένα μικρό προβάδισμα μπορεί να εξασφαλίσει τις ψήφους των εκλεκτόρων μιας πολιτείας. Επιπλέον, αυτή η μονομέρεια στερεί την ευκαιρία της σύγκρισης θέσεων επί ζητημάτων γενικού ενδιαφέροντος ή ζητημάτων υψηλής πολιτικής.
Η προεκλογική εκστρατεία εκτυλίσσονται σε ένα κλίμα έντονης πόλωσης. Αν η Χάρις κερδίσει είναι πιθανό να υπάρξει μετεκλογική κρίση. Η συνεχιζόμενη πόλωση εντείνει την πεποίθηση ότι μια ανέφελη μεταβίβαση της εξουσίας. δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη.
Σε περίπτωση ήττας, ο Τραμπ είναι απίθανο να αποδεχθεί το αποτέλεσμα. Η αυξημένη επιρροή του τού δίνει τώρα καλύτερες πιθανότητες από ό,τι το 2020 να προκαλέσει κρίση στη διαδικασία καταμέτρησης των ψήφων. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας κρίσης είναι αβέβαιο και θα αποτελούσε σοβαρή δοκιμασία για τους δημοκρατικούς θεσμούς των ΗΠΑ.
Επιπροσθέτως, παρά τις διαφορές σε ζητήματα εσωτερικού ενδιαφέροντος, και οι δύο υποψήφιοι αναμένεται να ακολουθήσουν παρόμοια πορεία σε κάποιους τομείς της εξωτερικής πολιτικής, δεδομένης και της ανάδυσης ενός πολυπολικού κόσμου,. Μοναδική εξαίρεση ,μέχρι στιγμής, η Ευρώπη: Ο Ντόναλντ Τραμπ εμμένει στην αύξηση των αμυντικών τους συνεισφορών από ευρωπαϊκούς πόρους, πραγματώνοντας κατά την άποψη του το “America first” απειλώντας ακόμη και με απόσυρση της αμερικανικής ομπρέλας ασφαλείας. Αυτό αναγκάζει την Ευρώπη να βρεθεί προ των ευθυνών της και να προχωρήσει στην δημιουργία ουσιαστικώς κοινής πολιτικής ευρωπαϊκής ασφάλειας.
Πρόσφατα σχόλια