Αν και ο Ερντογάν θα μπορούσε να ωφεληθεί από μια νίκη του Τραμπ, οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας είναι συνάρτηση πολλών συσχετισμών . Μια προεδρία Χάρις, ήταν πιθανότερο να διατηρήσει την πολιτική Μπάιντεν, ενώ η επιστροφή του Τραμπ θα μπορούσε να επανεκκινήσει τον διμερή διάλογο μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του Τραμπ οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις χαρακτηρίστηκαν από διακυμάνσεις. Επεισόδια, όπως η υπόθεση του πάστορα Μπράνσον το 2018, οι διαφωνίες για τη στήριξη των Κούρδων της Συρίας (YPG) και η στάση της Ουάσινγκτον απέναντι στο δίκτυο Γκιουλέν, είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα. Η επάνοδος του Τραμπ στην εξουσία, δημιουργεί στην Άγκυρα προσδοκίες για επιστροφή στον διάλογο. Αυτό δεν ίσχυε κατά τη διάρκεια της θητείας Μπάιντεν καθώς όπως η συμφωνία για τα F-16, τα F-35 και τη βόρεια Συρία παραμένουν εκκρεμή
Ο Τραμπ, ανέπτυξε τη διαπροσωπική σχέση με τον Ερντογάν,. Αντιθέτως, ο Μπάιντεν ακολούθησε μια σταθερή, ε θεσμική και συνεκτική πολιτική έναντι της Τουρκίας, χωρίς απότομες αλλαγές ή αντιφάσεις. Πιο πρόσφατα, η Άγκυρα, ως ένθερμος υπερασπιστής του παλαιστινιακού ζητήματος, έχει επανειλημμένα κατακρίνει τις ΗΠΑ επί προεδρίας Μπάιντεν, για την παροχή στρατιωτικής και πολιτικής κάλυψης στο Ισραήλ και τις “πολεμικές του εγκληματικές ενέργειες”. Επίσης, η Τουρκία θεωρεί απαράδεκτη τη σταθερή υποστήριξη του Τραμπ στο Ισραήλ.
Ωστόσο, υπάρχουν και οι πιο αισιόδοξοι που πιστεύουν σε μια αλλαγή πολιτικής από τη Χάρις, εάν εκλεγεί. Μπορεί να επιδιώξει έναν πιο ισχυρό και θετικό διάλογο με την Άγκυρα, εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες. Οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας χρειάζονται ανασυγκρότηση και οι εξελίξεις μπορεί να προσφέρουν ευκαιρίες για μια πιο εποικοδομητική προσέγγιση.
Αλλαγή κατεύθυνσης της πολιτικής της Ουάσινγκτον στην περιοχή, δεδομένων των αυξανόμενων προκλήσεων και αναταραχών είναι πιθανή. Η εστίαση σε μια πιο σταθερή και συνεργατική προσέγγιση με τις χώρες της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, μπορεί να θεωρηθεί αναγκαία στρατηγική.
Για την Άγκυρα, τα μείζονα ζητήματα των αμερικανοτουρκικών σχέσεων είναι τα ακόλουθα
α) Η υποστήριξη των ΗΠΑ προς τους Κούρδους της Συρίας. Στην προηγούμενη του θητεία ο Τραμπ είχε υποσχεθεί απόσυρση των Αμερικανικών στρατευμάτων. Η παρούσα αμερικανική κυβέρνηση από την άλλη δεν έχει δώσει ενδείξεις για επικείμενη στρατιωτική απόσυρση από τη Συρία. Σε κάθε περίπτωση, μία αποδυνάμωση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας στην περιοχή θεωρείται απίθανη υπό τις δεδομένες συνθήκες πολέμου.
β) Η αγορά από την Τουρκία των αεροσκαφών F-16. Η υλοποίηση του προγράμματος έχει δρομολογηθεί και οι δύο πλευρές διαπραγματεύονται σε τεχνικό επίπεδο. Δεν αναμένεται να υπάρξει κάποια διαφοροποίηση
γ) Η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή Ο Τραμπ στήριξε ανοικτά το Ισραήλ Η στάση Ερντογάν υπερ. των Παλαιστινίων μπορεί να αποτελέσει ένα “αγκάθι” στις διμερείς σχέσεις.
Η αναθεωρητική στάση της Τουρκίας η ,σχετική, απομάκρυνή της από τη Δύση και η προσέγγισή προς την αναδυόμενη Ευρασία είναι πιθανό να ενθαρρυνθεί από την εκλογή Τραμπ
Όμως, δεν πρέπει να λησμονείται ότι η Τουρκία θεωρείται, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, από τις Ηνωμένες Πολιτείες ως “προκεχωρημένο φυλάκιο” της Δύσης. Συνεπώς η όποια μεταβολή των σχέσεών τους δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών στις αλλά είναι αποτέλεσμα των γεωπολιτικών συσχετισμών.
Πρόσφατα σχόλια