Το φρικτό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη κατέδειξε τις διαχρονικές ανεπάρκειες της ελληνικής κρατικής μηχανής τον 21ο αιώνα, η Ελλάδα ανέχεται συμπεριφορές που μάχονται κάθε βήμα υιοθέτησης καινοτόμων αντιλήψεων και πρακτικών καλής διοίκησης.
Αρκετοί αμβλύνοες μη σεβόμενοι την τραγικότητα των στιγμών επιθυμούν να επιβεβαιώσουν τις ιδεοληψίες τους και μερικοί να επιτύχουν, τούτη την κρίσιμη στιγμή, τις πολιτικές σκοπιμότητές τους.
Ο καθένας, αφορμώμενος από την ιδεολογική του αφετηρία αρχίζει να αναζητά τα ,πολιτικά, αίτια πίσω από το τραγικό συμβάν Για τους μεν υπεύθυνος είναι ο κρατικοδίαιτος συνδικαλισμός που τροχοπεδεί κάθε εκσυγχρονιστική προσπάθεια, για τους δε η αλόγιστη επέλαση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και το κυνήγι του κέρδους ενώ για κάποιους άλλους το πρόβλημα εστιάζεται στο σφάλμα του φυσικού προσώπου.
Ασφαλώς, η αλήθεια ,ιδιαιτέρως σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν έχει μόνο μία όψη. Είναι προφανές ότι το δυστύχημα είναι συνισταμένη πολλών παραγόντων.
Υπάρχει η πολιτική ευθύνη από το 2010 η οποία συμπυκνώνεται στην παραίτηση του αρμοδίου υπουργού και η έκταση της οποίας μένει να διερευνηθεί.
Υπάρχει η ευθύνη της εταιρείας η οποία, παρόλη την κρατική οικονομική συνδρομή, αμέλησε, η αδιαφόρησε;” να εκσυγχρονίσει το σιδηροδρομικό δίκτυο ενώ την ίδια στιγμή διαφήμιζε την ασφάλεια των συρμών της.
Υπάρχει η ευθύνη των συνδικαλιστικών οργανώσεων οι οποίες με αστείες δικαιολογίες αρνούνταν την εγκατάσταση του συστήματος ασφαλείας.
Υπάρχει η φυσική ευθύνη του σταθμάρχη οποίος χωρίς την απαραίτητη εκπαίδευση και υποδομή με τις ενέργειές του συνετέλεσε και αυτός στο τραγικό γεγονός.
Υπάρχει επιπροσθέτως, η ευθύνη αυτών που τοποθέτησαν τον συγκεκριμένο άνθρωπο στην θέση του σταθμάρχη.
Σε όλες τραγωδίες, δεν υπάρχει μια και μοναδική ερμηνεία, μία και μοναδική αλήθεια. Είναι αποτέλεσμα πολλών διαφορετικών παραγόντων με διαφορετική βαρύτητα.
Αυτό που δεν πρέπει να γίνει είναι η από διάφορες πλευρές κομματική ή πολιτική εκμετάλλευση ή γελοίοι συμψηφισμοί και συγκρίσεις με άλλες τραγικές στιγμές όπως στο Μάτι.
Σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές με 57 συνανθρώπους μας νεκρούς αξίζει μόνο ο σεβασμός και η σιωπή στο δράμα των οικογενειών που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους.
Πρόσφατα σχόλια