Επετειακό

Η 28η Οκτωβρίου είναι ημέρα μνήμης και τιμής για τη  Γενιά του ’40.

Αυτή η γενιά  πέρασε δια πυρός και σιδήρου, βίωσε όλους τους κλυδωνισμούς της χώρας, την προ του πολέμου, μεσοπολεμική περίοδο με τις πολιτικοκοινωνικές αναταράξεις ,  τον πόλεμο με την ηρωική αυταπάρνηση και μετέπειτα εξίσου την αντίσταση και κράτησε την σε όλες τις περιστάσεις Ελλάδα όρθια. Η ίδια γενιά ήταν, επίσης, που επωμίστηκε την μεταπολεμική ανασύνταξη της χώρας

 Αρκετοί , όμως, εξ αυτών δεν γεύτηκαν τους καρπούς των αγώνων τους και την ανοικοδόμηση, έπεσαν στα βουνά της Αλβανίας, ή έδωσαν τη ζωή τους στην εποποιία της Αντίστασης, άλλοι, δεν συμμετείχαν στην ανοικοδόμηση γιατί χάθηκαν στον εμφύλιο, ή πλήρωσαν το τίμημα των πεποιθήσεών τους με διώξεις, φυλακίσεις και αντιμετωπίζονταν ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

 Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα η οποία γιορτάζει την είσοδό της στον  Πόλεμο και όχι το τέλος του.  Αυτό, εν πρώτοις φαίνεται παράδοξο, μία προσεκτικότερη σκέψη όμως ερμηνεύει το γιατί Την Απελευθέρωση της 12ης Οκτωβρίου 1944 ακολούθησε η τραγωδία των Δεκεμβριανών και η έναρξη της εμφύλιας σύγκρουσης.

Η είσοδος στον πόλεμο είναι η συμβολική, σημειακώς, κορυφαία Στιγμή εθνικής ενότητας και ανάτασης, όπως αποτυπώνεται και στα αισιόδοξα χαμόγελα των επίστρατων.

 Αυτό γίνεται κατανοητό δεδομένης και της προγενέστερης όσο και της μετέπειτα ιστορικής πορείας. Καθώς οι  προηγούμενες δεκαετίες, αρχής γενομένης από το 1915, ήταν δεκαετίες διαιρέσεων και διχασμών. Ουσιαστικά, η χώρα βίωνε τον ίδιο διχασμό με τους μετασχηματισμούς του ανά ιστορική περίοδο από το 1915 έως και το 1974. Αυτό εντείνει την σημειακή βαρύτητα που έχει η 28η Οκτωβρίου

Η Ελλάδα, μία χώρα ταλαιπωρημένη από τις περιπέτειες της δεκαετίας του 1920 και της Μικρασιατικής Καταστροφής, κατόρθωσε παρά τις αντιξοότητες να ενσωματώσει τους πρόσφυγες μετά την ανταλλαγή πληθυσμών, και να αναμετρηθεί με μία υπερδύναμη της εποχής.

• 
• 
• 
•