Η επαναπροσέγγιση δεν δικαιολογεί υπερβολικές προσδοκίες από μεριάς της χώρας μας . Η στρατηγική της γείτονος δεν έχει αλλάξει. Προωθεί το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», αμφισβητεί την κυριαρχία, απαιτεί την αποστρατικοποίηση ελληνικών νησιών, επιχειρεί να γκριζάρει περιοχές του Αιγαίου, προχωρά σε παραβιάσεις του εναερίου χώρου αλλά και σε επιχειρήσεις υβριδικού πολέμου όπως στον Έβρο τον Μάρτιο του 2020.
Είναι προφανές ότι τα ανωτέρω κάνουν την επαναπροσέγγιση περίπλοκη. Η απόπειρα επαναπροσέγγισης γίνεται στην ιδιαίτερη συγκυρία κατ’αρχάς της συνέχισης του πολέμου στην Ουκρανία και φυσικά μετά την αλλαγή στάσης της Τουρκίας στο ακανθώδες θέμα ένταξης της Σουηδίας στη Συμμαχία. Η Τουρκία είναι μια δύναμη που κινείται ad hoc στο διεθνές σύστημα , αναλόγως των εκάστοτε περιστάσεων.
Η Τουρκία παγίως κινείται στο διεθνές σύστημα ως ο «ο επιτήδειος ουδέτερος» μία στρατηγική η οποία αποφέρει οφέλη από διαφόρους ,ενίοτε και αντιτιθέμενους μεταξύ τους, πόλους του πολυπολικού διεθνούς συστήματος
Στη Σύνοδο η Τουρκία φαίνεται να αναδιπλώθηκε και να εγκατέλειψε το βέτο κατά της ένταξης της Σουηδίας χωρίς όμως να στρατηγικό όφελος. Τα ανταλλάγματα τα οποία εξασφάλισε, όπως η συναίνεση από τη Σουηδία για αυστηρότερη αντιμετώπιση της τρομοκρατίας ή το άνοιγμα του δρόμου για τη πώληση των μαχητικών F-16, δεν είναι οφέλη που δεν θα πετύχαινε αν εξαρχής.
Σε ό ,τι αφορά κυρίως στα F-16, η επόμενη φάση αφορά στην διαπραγμάτευση μεταξύ Λευκού Οίκου και Κογκρέσου. Θα δούμε ποιοι όροι μπορεί να συνοδεύουν την προμήθεια και αν η Άγκυρα θα τους αποδεχθεί. Η συνάντηση Μπάιντεν-Ερντογάν ήταν, ασφαλώς, σημαντική ως προς το άνοιγμα του δρόμου για την απόκτησή τους όμως δεν καθορίζει την τελική έγκριση Χαρακτηριστικό είναι δε, ότι έλαβε χώρα αφού η Τουρκία είχε συναινέσει στην ένταξη της Σουηδίας στη Συμμαχία.
Η Άγκυρα, τακτικιστικά επιθυμεί το ήπιο κλίμα με την χώρα. Μόνο κατά τα φαινόμενα επιχειρεί να εξομαλύνει των σχέσεις της και με τις τρεις χώρες κλειδιά στην περιοχή, ,Αίγυπτο, Ισραήλ και Ελλάδα, ώστε πρωτίστως να εξασφαλίσει την έγκριση του Κογκρέσου για τα F-16.
Δεδομένης αυτής της τακτικής της Τουρκίας είναι πιθανό προς ώρας ότι το καλό κλίμα θα συνεχιστεί και μια νέα διαδικασία προσέγγισης μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας θα επιχειρηθεί, με χαμηλές όμως προσδοκίες. Είναι σαφές ότι η Τουρκία δεν επιθυμεί μια συμφωνία που να βασίζεται στο Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας.
Η επαναπροσέγγιση είναι μια ευκαιρία για τον Eρντογάν, να βελτιώσει το προφίλ του στη Δύση να ενισχύσει την εικόνα της Τουρκίας ενόψει των διαπραγματεύσεων στο Κογκρέσο για τα F-16 και να κατηγορήσει την Ελλάδα ως υπαίτια για την ένταση.
Σε αυτό το πλαίσιο θα μπορούσε η Ελλάδα να εκμεταλλευτεί την πρόσφατη στροφή της γείτονος ώστε να θέσει το θέμα του καθορισμού των θαλασσίων ζωνών.
Είναι πιθανό να ακολουθηθεί η ,γνώριμη και για τις δύο χώρες, διαδικασία των διερευνητικών επαφών, ως σχήμα για την επανεκκίνηση των διμερών σχέσεων.
Άλλωστε, ο σκοπός των διερευνητικών επαφών είναι ακριβώς να διερευνηθεί εάν και κατά πόσον υπάρχει κοινός τόπος και αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την έναρξη διαπραγματεύσεων που θα μπορούσαν ενδεχομένως να καταλήξουν σε συμφωνία αναφορικά με την υφαλοκρηπίδα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη , στη βάση του Διεθνούς Δικαίου.
Η Ελλάδα, ορθότατα εμμένει και επαναλαμβάνει ότι οι διερευνητικές επαφές έχουν ως θέμα την μία και μόνη διαφοράς, δηλαδή την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, η οποία δύναται να λυθεί μόνο με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, με προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Η χώρα κατά την προηγούμενη περίοδο αύξησε την αποτρεπτική της ικανότητα βελτίωσε την θέση της στο διεθνές σύστημα με καίριες διπλωματικές κινήσεις και δημιουργία στρατηγικών συμμαχιών με χώρες της περιοχής όπως η Αίγυπτος. Είναι σαφές ότι δεν μπορεί να εφησυχάζει και να θεωρεί δεδομένη την όψιμη στροφή της γείτονος.
Πρόσφατα σχόλια