Η καινοφανής για το ελληνικό πολιτικό σκηνικό έννοια της κυβέρνησης ανοχής, μίας κυβέρνησης δηλαδή που να μη διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών είναι πλήρως αντίθετη στο γράμμα και το πνεύμα του Συντάγματος καθώς καταστρατηγεί την «αρχή της δεδηλωμένης». Κατά αυτήν, απαιτείται πρωθυπουργός να διορίζεται ο αρχηγός του κόμματος που έχει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών της Βουλής.
Το Σύνταγμα στο άρθρο 37 ορίζει ότι: «Πρωθυπουργός διορίζεται ο αρχηγός του κόμματος το οποίο διαθέτει στην Βουλή την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών» Το ίδιο απαιτείται και για τους λαμβάνοντες διερευνητική εντολή πολιτικούς αρχηγούς, αν κανένα κόμμα δεν διαθέτει 151 βουλευτές.
Το Σύνταγμα ορίζει ότι ο πολιτικός αρχηγός που θα διοριστεί Πρωθυπουργός και θα σχηματίσει Κυβέρνηση, πρέπει να έχει την δεδηλωμένη εμπιστοσύνη της Βουλής, με πλειοψηφία 151 τουλάχιστον Βουλευτών.
Σε περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, απαιτείται η ύπαρξη 151 εδρών τουλάχιστον, ώστε να λάβει ο κ. Τσίπρας εντολή σχηματισμού Κυβέρνησης.
Διατυπώνεται επίσης η έωλη άποψη ότι είναι δυνατός ο σχηματισμός Κυβερνήσεως που να μη διαθέτει 151 βουλευτές, αρκεί να διαθέτει σχετική πλειοψηφία, με «ψήφο ανοχής» ενός ή περισσότερων κομμάτων. Τούτο προφανώς πηγάζει από παρερμηνεία των διατάξεων του άρθρου 84 του Συντάγματος που ορίζει την διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.
Πιο συγκεκριμένα, η παράγραφος ορίζει
« Πρόταση εμπιστοσύνης δεν μπορεί να γίνει δεκτή εκτός αν εγκριθεί από την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων βουλευτών η οποία όμως δεν επιτρέπεται να είναι κατώτερη από τα δύο πέμπτα του όλου αριθμού των βουλευτών.
Πρόταση δυσπιστίας γίνεται δεκτή μόνο αν εγκριθεί από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών».
Κατά αυτήν την άποψη ένας αρχηγός κόμματος που διαθέτει επί παραδείγματι 140 βουλευτές μπορεί να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης, αν η Αξιωματική Αντιπολίτευση έχει 100 και τα λοιπά κόμματα δηλώσουν ευμενή «ανοχή» στην Κυβέρνηση.
Αυτός ο ισχυρισμός παρερμηνεύει τις διατάξεις του άρθρου 37 και αλλοιώνει το άρθρο 84.
Το άρθρο 84 αναφέρεται σε Κυβέρνηση που έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής κατά τον σχηματισμό της. Και ορίζει τις απαιτούμενες πλειοψηφίες για την παροχή και την άρση της εμπιστοσύνης.
Πιο συγκεκριμένα, η διάταξη της παρ. 6 του άρθρου 84 αφορά στην «πρόταση εμπιστοσύνης» που καταθέτει η εκάστοτε Κυβέρνηση για να συνεχίσει το έργο της και δεν ουδόλως σχετίζεται με την «εμπιστοσύνη» που επιβάλλεται εκ του Συντάγματος κατά την αρχή της δεδηλωμένης να έχει ο εντολοδόχος πρωθυπουργός, προκειμένου η διερευνητική εντολή να μετατραπεί σε εντολή σχηματισμού κυβερνήσεως.
Το Σύνταγμα, επομένως, ορίζει επακριβώς την διαδικασία και απαιτεί καθαρές πολιτικές λύσεις, κατά τους ορισμούς του και όχι με διασταλτικές ερμηνείες και πολιτικές ακροβασίες περί κυβερνήσεων «ανοχής».
Πρόσφατα σχόλια