Εβραίοι και Άραβες δεν ήταν γηγενείς κάτοικοι της περιοχής, αλλά ήρθαν μεταγενέστερα στον συγκεκριμένο χώρο της ανατολικής Μεσογείου. Πριν την εγκατάστασή τους εκεί οι λαοί που κατοικούσαν εκεί δεν ήταν στην πλειοψηφία τους Σημίτες και η περιοχή αυτή δεν ονομαζόταν Παλαιστίνη αλλά Ρετζένου, από τους Αιγυπτίους, ή Χαναάν, από τους Ισραηλίτες. Στα μέσα της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. από περιοχές της ανατολικής Μεσογείου   έφτασαν και εγκαταστάθηκαν στη Χαναάν κάποιες φυλές που από τους Έλληνες αποκαλούνταν Πελασγοί και από τους Εβραίους Φιλισταίοι.  Οι Αιγύπτιοι τους ονόμαζαν Πελεσέτ και τους συμπεριλάμβαναν στους λαούς της θάλασσας, σε μια σειρά λαών δηλαδή που κατοικούσαν κυρίως σε νησιωτικές περιοχές και οι οποίοι φαίνεται να επιτέθηκαν σε μέρη της ανατολικής Μεσογείου κατά τον 13ο με 12ο αιώνα π.Χ.,  προκαλώντας ποικίλες μεταβολές στην ιστορία: η κατάρρευση των προϊστορικών βασιλείων των Χετταίων στην Μικρά Ασία, και της Ουγκαρίτ στην Συρία καταρρέουν και αφήνουν χώρο στους λαούς που θα κατοικήσουν μετέπειτα την περιοχή. Από τους Πελεσέτ προέκυψε το όνομα Παλαιστίνη. Συνεπώς, η συγκεκριμένη λέξη δεν χρησιμοποιείτο ως εθνωνύμιο. Κατά την ύστερη ελληνιστική περίοδο αρχίζει η γεωγραφική χρήση του όρου “Παλαιστίνη” ως δηλωτική του χώρου της περιοχής αυτής της Μέσης Ανατολής.

Κατά τον 13ο με 12ο π.Χ. αιώνα περίπου ορισμένοι Σημιτικοί λαοί που κατοικούσαν σε μέρη της Αιγύπτου, αρχίζουν να διαχέονται στη Χαναάν, φτάνοντας μέχρι την περιοχή της σημερινής Συρίας. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονταν οι Ισραηλίτες αλλά και αρκετές αραβικές φυλές οι οποίοι μετακινήθηκαν μαζί και εγκαταστάθηκαν στα ίδια μέρη. Άραβες και Εβραίοι  συμβίωναν για αιώνες στην περιοχή χωρίς ιδιαίτερες εθνικές διακρίσεις

Συμπερασματικά, ο όρος Παλαιστίνιος, δεν είναι εθνικός όρος αλλά γεωγραφικός. Ονομάστηκαν έτσι επειδή κατοικούσαν στα μέρη των Πελεσέτ, δηλαδή της Παλαιστίνης. Ο όρος Ισραηλίτης επίσης δεν ήταν εθνικός αλλά πολιτικός καθώς συμπεριελάμβανε διαφορετικές φυλές . Χαρακτηριστική είναι η σαφής διάκριση που υπάρχει σήμερα μεταξύ  του Ισραηλίτη (Israelite) και του Ισραηλινό (Israeli). Το ”Ισραηλίτης” αφορούσε στην προ-κράτους κατάσταση ενώ το ”Ισραηλινός” δηλώνει τους πολίτες του κράτους Ισραήλ.

Δεν υπήρξε ιστορικά Κράτος Παλαιστίνης όπως δεν υπήρξε ποτέ Κράτος του Ισραήλ και συνεπώς όταν ιδρύθηκε το Κράτος του Ισραήλ το 1948 δεν υπήρξε κατάλυση καμίας κρατικής οντότητας. Η περιοχή ήταν βρετανική και παλαιότερα οθωμανική κτήση  χωρίς οργανωμένη κεντρική διοίκηση με μεμονωμένες τοπικές δομές εξουσίας. Χαρακτηριστική είναι η απουσία γεωγραφικής διαίρεσης μεταξύ Παλαιστίνης και Ιορδανίας. Την περίοδος αμέσως μετά τον ‘Α Παγκόσμιο Πόλεμο και με την περιοχή να περνά υπό την εξουσία της Μεγάλης Βρετανίας, η μέχρι πρότινος ενιαία περιοχή διαιρέθηκε στα δύο με το ένα μέρος να ονομάζεται την Ιορδανία και το δεύτερο Παλαιστίνη.

Καθώς οι Εβραίοι εγκατέλειπαν την περιοχή και διέφευγαν στην Ευρώπη για να αποφύγουν τους διωγμούς, η πλειοψηφία του πληθυσμού  πληθυσμοί των εναπομείναντων κατοίκων ήταν Άραβες.  Προ της φυγής των Εβραίων , κατοικούσαν στην Παλαιστίνη, συνεπώς, θεωρούνταν και οι δύο ”Παλαιστίνιοι”. Μετά την φυγή των εβραϊκών πληθυσμών, εγκαταστάθηκαν εκεί και άλλοι Άραβες από άλλες γεωγραφικές τοποθεσίες. Γι’ αυτό και το όνομα Παλαιστίνιος χρησιμοποιείται ως εθνωνύμιο.  Ακριβώς επειδή για αρκετούς αιώνες κατοικούσαν εκεί κυρίως αραβικοί πληθυσμοί. Οι σημερινοί Παλαιστίνιοι ορθώς ισχυρίζονται ότι ζουν σ’ αυτήν την περιοχή πριν τους Εβραίους.  αν όμως η αφήγηση αρχίσει από την προϊστορική περίοδο τότε καταδεικνύεται οι δύο λαοί συμβίωναν στη διαδρομή του ιστορικού χρόνου για μεγάλα ιστορικά διαστήματα.